CreaBea

Tsjonge, wat hakt zo’n carnaval er in, grieperig en wel. Ik heb weer een paar dagen nodig om bij te trekken, maar ik had het niet willen missen! Wel jammer dat we dit jaar niet naar Ganzendonck zijn geweest, alwaar onze lieve vrinden ieder jaar weer op geheel eigen wijze gestalte geven aan dit grootse volksfeest. Ben benieuwd naar de mooie foto’s en goede verhalen. In Lauwe wordt vandaag het boerenbruidspaar gevormd door een homostel, heel vooruitstrevend voor zo’n dorpje, ik ben trots. Het liefst ben ik altijd overal bij, soms is dat gewoon geen optie, word toch duidelijk ouder. De gevolgen van de carnaval zullen nog wel even zichtbaar blijven, afgebladderde zwarte nagellak, verloren glitters die met geen mogelijkheid van mijn huid af te krijgen zijn en de enorme wallen onder mijn ogen. Maar wat hebben we geschitterd in Oeteldonk, ze zullen weten dat we geweest zijn! We vormen al jaren op de vrijdagavond een bezienswaardigheid in Mijn Tante, DIT en Reijnders. Ik durf rustig te zeggen dat onze aanwezigheid aldaar op prijs wordt gesteld. En wat ben ik veel lieve fijne mensjes van vroeger tegengekomen, die dan ook nog mijn blog blijken te volgen. Hoe leuk is dat! Ik heb overigens zondag ook nog carnaval in Nijmegen (Knotsenburg) gevierd. Optocht gekeken met de kinderen en daarna is mama nog lekker op stap gegaan. Ik weet niet alles meer haha, maar volgens Facebook ben ik uiteindelijk nog in ’t Paleis beland (gelukkig hebben we de foto’s nog). Vanmorgen hebben we onze lieve familie uit Toulouse uitgezwaaid, fijn dat onze neefjes een beetje carnavalssfeer hebben geproefd. Maar het is vreemd om net in de stad die verdwaalde feestvierders, gek verkleed met biertje in de hand, tussen het gewone winkelende publiek te zien lopen. Nijmegen is Den Bosch niet, maar gelukkig kun je het feest ook hier opzoeken. Als je goed oplet, is het er zeker: carnaval 2015, bedankt!

 

(Roze hoed plus led lampjes van de Xenos, groen paillettenjurkje van H&M, roze legging van het Kruidvat en mijn cowboylaarzen van Sancho.)

De inspiratie voor mijn blog heeft erg te lijden gehad onder het overmatige alcoholgebruik en weinige slaap. Ik onderneem vandaag een schamele poging. Na de afgelopen prachtige zonnige dagen, is het vandaag tijd voor een druilerige sombere dinsdag. Tijd om binnen te blijven en creatief te wezen. Op een idee gebracht door een vriendin, maken Famke en ik al jaren schilderijtjes voor “pas” geboren baby’s in onze vriendenclub, gebaseerd op de kleuren van de geboortekaartjes. We lopen nogal achter, er ligt er nog eentje klaar voor een klein meisje, terwijl haar jongere broertje ook al weer een tijdje op de wereld is. Maakt niet uit, geven we ze in één keer, blijft leuk om te doen en om te geven. Dus we gaan deze vakantie nog wat verlate kraamvisites afleggen, wie weet zie je ons voorbijkomen.

   

Vanavond gaat Famke met haar vader naar een concert van Yann Tiersen (pianomuziek, o.a. titelsong Amélie), dus ik ga eens nadenken over mijn volgende kwaliteitsuitje met Karlijn. Iemand nog gouden tips voor een moeder met negenjarige dochter?!